Linux sistem kaynaklarını verimli bir şekilde yönetmek için Temel Terminal komutları

Linux'ta sistem kaynaklarını yönetmek, kullanıcının sistem performansını kolayca izlemesine ve iyileştirmesine olanak tanıyan güçlü ve basit araçlar gerektirir. Temel terminal komutlarını kullanarak bellek, CPU ve depolama kullanımını izleyebilir, ayrıca çalışan işlemleri ve sistem durumunu izleyebilirsiniz. Bu yazıda, her kullanıcının cihazından en iyi şekilde yararlanmak ve cihazın çok verimli çalışmasını sağlamak için bilmesi gereken en önemli Linux komutlarını gözden geçireceğiz.

Linux bilgisayarınızın kaynaklarını neyin tükettiğinden emin değil misiniz? Sisteminiz hakkında bilgi almak ve kaynakları yönetmek için birçok araç vardır. İşlemleri, dosyaları, belleği ve disk kullanımını izlemek için bilmeniz gereken bazı araçları burada bulabilirsiniz.

1. üst: Operasyonlara genel bakış

Sistemimde hangi işlemlerin çalıştığını öğrenmek için kullandığım komutlardan biri top komutudur. Bunu Windows görev yöneticisinin Linux eşdeğeri olarak düşünün.

Tüm ekranı kaplayan, sistemimde çalışan işlemleri ve CPU, RAM gibi kullanılan kaynakları gösteren bir programdır. Görünüm birkaç saniyede bir güncellenir.

Top komutu size hangi işlemlerin çalıştığını, işlem kimliklerini, ne kadar bellek kullandıklarını ve bunların sahibini gösterir.

2. htop: Top komutuyla aynı, ancak daha fazla renk içeriyor

htop top'a benzer ancak daha renklidir. Htop'a tercih etme eğilimindeyim ve bu konuda yalnız değilim. Birçok Linux dağıtımıyla önceden yüklenmiş gibi görünüyor. Sade eski üst kısma göre sahip olduğu bir avantaj, arayüzün renkli olması ve ekranın üst kısmındaki çubukların kaynak kullanımını göstermesidir. Bellek veya CPU kullanımına göre sıralama gibi yöntemlerle ekranı değiştirmek de kolaydır.

Kullanıcı arayüzü ayrıca normal eski üst düzey yazılımlardan çok daha sezgiseldir. htop birçok Linux dağıtımında varsayılan olarak kurulu görünüyor. Varsayılan olarak kurulmamışsa, yeni bir Linux sistemine yüklediğim ilk şeylerden biridir.

Debian veya Ubuntu'da yüklemek için aşağıdaki komutu kullanabilirsiniz:

sudo apt yükleme htop

3. ücretsiz: Boş hafızayı kontrol edin

ücretsiz, cihazınızın ne kadar boş hafızaya sahip olduğunu öğrenmek için basit bir komuttur. Komut satırına “free” yazdığınızda, ne kadar fiziksel RAM kullandığınızın yanı sıra takas alanı veya sanal belleği de göreceksiniz.

Varsayılan olarak boş, komutu herhangi bir argüman olmadan çalıştırdığınızda boş belleği bloklar halinde görüntüler. -f seçeneği, belleği gigabayt veya megabayt gibi "insan tarafından okunabilen" formatlarda görüntüler

-h

 

Bu, Terminal'de bir bakışta ne kadar bellek kullandığınızı görmenizi kolaylaştırır.

4.vmstat: Sanal belleği kontrol edin

vmstat, takas alanınızla ilgili bazı istatistikleri gösterir.

Linux, diğer modern işletim sistemleri gibi, depolama alanınızı hemen RAM'e ihtiyaç duymayan işlemler için kullanmak üzere sanal belleği kullanır. Bu, fiziksel RAM'e göre daha fazla belleğin kullanılmasına izin verir, ancak bellek kullanımı daha yavaştır. İşlemler çekirdeğin ihtiyacına göre "değiştirilebilir" veya "değiştirilebilir". Windows'un bir takas dosyası olmasına rağmen çoğu Linux dağıtımı, oturum açma sırasında özel bir takas bölümü oluşturur.

Performansın yavaşladığını fark ederseniz, ne kadar sanal RAM kullanıldığını görmek için vmstat'ı çalıştırabilirsiniz. Yeni bir RAM çubuğu sipariş etmeye karar verebilirsiniz. top ve htop ayrıca fiziksel belleği ve takas belleğini gösterir.

vmstat, takasta kullanılan bellek miktarını, boş bellek miktarını, geçici bellek miktarını ve arabelleklerde kullanılan bellek miktarını gösterir. Performans sorunlarını gidermek için ne kadar bellek kullandığınızı bilmek önemli olsa da, bu bilgilerin çoğu sistem programcılarının ilgisini çekecektir.

5. du ve df: disk alanını kontrol edin

Her ne kadar sabit diskler ve SSD'ler bugünlerde çok fazla alan sunsa da bazen yeterli alana sahip olmadığınızı hissediyorsunuz. Disk alanını veya du ve df'yi kontrol etmek için standart Linux araçları.

du komutu dizindeki dosyaların boyutunu listeleyecektir. Örneğin, /usr/local/bin dosyasındaki dosyaların boyutunu görmek için:

du /usr/yerel/bin

Df komutu, kurulu tüm depolama aygıtlarındaki kullanılabilir alanı görüntüler. Df komutunu argüman olarak path ile çalıştırırsanız, komutun bulunduğu cihazın boş depolama alanını göreceksiniz.

Örneğin kök dizini kontrol etmek için:

df /

Varsayılan olarak du ve df komutları, blok boyutuna göre boş alanı görüntüler. Kullanımı megabayt veya gigabayt gibi "kullanışlı" birimlerle görmek için her iki programda da -h seçeneğini kullanın.

6. lsof: Açık dosyaları kontrol edin

Bazen, bir dosya kullanımda olduğu için kabuğun oturumu kapatmanıza izin vermediğini görebilirsiniz. Hangi dosyaların açık olduğunu görmek için lsof komutunu kullanabilirsiniz. Size şu anda açık olan dosyaların bir listesini gösterecektir. Ayrıca aygıtların bir listesini de gösterecektir çünkü aygıtlar aynı zamanda Linux'taki dosyalardır. Soruna neden olan programı kapatabilir veya sonlandırabilirsiniz ve ardından oturumu kapatabilirsiniz.

 

Bu listede ağ soketleri de görüneceğinden yetkisiz bağlantıları izlemek için de kullanılabilir. Tanımadığınız bir bağlantı görürseniz bu bir bilgisayar korsanı olabilir.

En alakalı bilgiler, komutun adı ve açılan dosyanın tam yoludur. Bu bilgi terminalde yazdırılan tablodaki “COMMAND” ve “NAME” alanlarında bulunmaktadır.

7. Çalışma Süresi: Cihazınız ne kadar süredir açık?

Uptime komutu cihazınızın ne kadar süredir çalıştığını gösterir. Geçerli saati, sistemin en son açıldığından bu yana ne kadar süredir çalıştığını, o anda oturum açan kullanıcı sayısını ve son dakika, on beş dakika ve son otuz dakikaya ait ortalama yükü gösterecektir.

Bu, sunucular için yararlı bir araçtır, ancak birçok Linux kullanıcısı savurganlık yapmayı sever Onları da çalıştır. Daha az seçenekle basittir. Kılavuz sayfası bile kısa. Sistemin kendi kendine başlatıldığını göstermek için -s seçeneğini kullanabilirsiniz.

çalışma süresi -s

Bu terminal komutlarına hakim olarak Linux sistem kaynaklarını etkili bir şekilde kontrol edebilir ve sistemin kararlılığını ve performansını sağlayabilirsiniz. Bu komutlar, Linux deneyimlerini geliştirmek ve ek araçlara ihtiyaç duymadan sistemden en iyi şekilde yararlanmak isteyen yöneticiler ve kullanıcılar için vazgeçilmez araçlardır.